Caspar Rudolph Ritter von Jhering 1 (ayrıca Ihering) (d. 22 Ağustos 1818, ö. 17 Eylül 1892) Alman hukukçu.2 1872 yılında yazdığı Der Kampf ums Recht (Hukuk için Mücadele) kitabıyla ve bir hukuk uzmanı ve modern sosyolojik ve tarihi hukuk okullarının kurucusu olarak tanınır.
Jhering Aurich, Hannover Krallığında doğdu. 1836'da Heidelberg Üniversitesi'ne girdi ve Alman öğrencilerin modasına uyarak art arda Göttingen, Münih ve Berlin'i ziyaret etti. Tüm öğretmenleri arasında sadece Georg Friedrich Puchta'nın onu etkilediği söylenir.
Doctor juris olarak doktorasını tamamladıktan sonra, 1844 yılında Berlin'de kendini Roma hukuku için privatdozent ilan etti ve hayatının eserini oluşturduğu söylenebilecek tema olan Geist des römischen Rechts'te halka açık dersler verdi. 1845'te Basel'de, 1846'da Rostock'ta, 1849'da Kiel'de ve 1851'de Giessen'de profesör oldu. Öğretim kürsülerinin her birinde izini bıraktı; diğer çağdaşlarının ötesinde Roma hukukunu canlandırdı.
Bu dönemde Alman hukuk dünyası hala Savigny'nin baskın etkisi altındaydı. Eski okul, bir doğal hukuk sistemi kurmaya çalışan genç profesöre hayretle baktı. Bu, ünlü eseri Geist des römischen Rechts auf den verschiedenen Stufen seiner Entwicklung'un (1852-1865) açılış konuşmasına ilham oldu. Özgünlüğü ve berraklığı, yazarını modern Roma hukukçularının ön saflarına yerleştirdi.
19. yüzyılın ikinci yarısında Jhering'in şöhretinin Savigny'nin ilk yarısındaki kadar yüksek olduğunu söylenir. Yöntemleri neredeyse taban tabana zıttı. Savigny ve okulu tarihsel bir yaklaşımı temsil ediyordu. Jhering'in anlayışı ise insanlığın ahlaki ve sosyal çıkarlarının daha da geliştirilmesi için kullanılacak bir bilim idi.
1868'de Jhering, konferans salonunun sadece normal öğrencilerle değil, tüm meslekler erbapları ve hatta üst düzey yetkililerle dolu olduğu Viyana'da Roma Hukuku kürsü başkanlığını kabul etti. 1872'de Avusturya Kralı I. Franz Joseph ona ırsî asalet unvanı verdi.
Avusturya metropolünün sosyal işlevleri yorucu hale geldi ve Jhering, 1872'de profesör olduğu Göttingen'in iverdiği huzurla, bu ortamı memnuniyetle değiştirdi. O yıl, Der Kampf ums Recht (1872; İng. The Struggle for Law -Hukuk Mücadelesi-, 1879) başlığı altında, takdire şayan bir izleyici kitlesinden önce Viyana'da bir ders vermişti. Başarısı olağanüstü olarak değerlendirilmişti. İki yıl içinde 12 baskı yaptı ve 26 dile çevrildi. Bu en ünlü eserinde Jhering, görev teorisini kişinin haklarının korunmasına, öncelikle haklar ve kişilik arasındaki bağlantıya; ikincil olarak ise hukuk ve hakların dayanışması üzerine kurmuştur. Hakların kişilikle olan ilişkisi araştırılmıştır. Haklar sosyal değerin, onurun bir paketini içerir. Hakları ihlal eden, değerlere, onura saldırmış sayılır.
Bu işi beş yıl sonra Der Zweck im Recht (2 cilt, 1877-1883) takip etti. Bu iki eserin Jhering'in bireyselliğini yansıttığı iddia edilir. Kampf ums Recht için, karakterinin sağlamlığını, adalet duygusunun gücünü, hukuki yöntemini ve mantığını gösterdiği söylenir. Her sorumlu kişi, haklarını savunmak için kendisine bir görev üstlenir. Zweck im Recht'in, yazarın akilaneliğini kanıtladığı söylenir. Ancak belki de tüm ayırt edici özelliklerinin en iyi olduğu iddia edilen kombinasyonu Jurisprudenz des taglichen Lebens'de (1870; Eng. Çev., 1904) bulunabilir. Derslerinin büyük bir özelliği, sözde Praktika, Roma hukukundaki sorunlardı ve çözüm önerileri olan bir derleme 1847'de Civilrechtsfalle ohne Entscheidungen başlığı altında yayınlandı.
Leipzig ve Heidelberg'deki kısa süreli görevlerinin yanı sıra Jhering, ölümüne kadar Göttingen'de çalışmaya devam etti.
Diğer eserleri arasında şunlar yer almaktadır: Beiträge zur Lehre vom Besitz, önce Jahrbücher für die Dogmatik des heutigen römischen und deutschen Privatrechts'de ve daha sonra ayrı ayrı yayınlandı; Der Besitzwille ve Handwörterbuch der Staatswissenschaften'de Besitz adıyla yer alan, zamanında çok tartışma yaratan, özellikle Savigny'nin konu hakkındaki görüşlerine zıt olarak ileri sürdüğü görüşlerini açıkladığı makalesi
Ayrıca bakınız: Scherz und Ernst in der Jurisprudenz (1885); Das Schuldmoment im römischen Privat-recht (1867); Das Trinkgeld (1882); ve ardından bıraktığı eserler arasından, v. Ehrenberg tarafından 1894'te yayınlanan bir parça, Vorgeschichte der Indoeuropaer.
Hayatı için ayrıca bkz: M. de Jonge, Rudolf v. Jhering (1888); ve Adolf Merkel, Rudolf von Jhering (1893).
von Jhering, Ida Christina (Frölich) ile evliydi.3 En büyük oğlu Alman-Brezilyalı zoolog Hermann von Ihering (1850-1930) idi. von Jhering aynı zamanda Avustralyalı şarkıcı ve aktris Olivia Newton-John'un, kızı Helene Ehrenberg ve Alman hukukçu Victor Ehrenberg ile evliliği aracılığıyla büyük-büyük-büyükbabasıydı.
Ekim 2018'de Rudolf von Jhering, çeşitli ülkelerden Roma hukukçuları tarafından anıldı.
Gabor Hamza: Entstehung ve Entwicklung der modern Privatrechtsordnungen und die römischrechtliche Geleneği, ELTE Eotvos Kiado, Budapeşte, 2009. s. 194-196.
Orijinal kaynak: rudolph von jhering. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page